Herfst

Ik zie U aan het werk in Uw almacht o Heer
en ik kom weer opnieuw naar U toe.
'k Aanbid hier Uw grootheid in het werk der natuur
Ik loof en ik prijs U dit uur.
't Moment, dat 'k Uw trouw en Uw vrede ervaar,
Uw wonderlijk maaksel zo zonnig en klaar,
dan vlucht elke schaduw! ‑‑‑ Zo dicht bij Uw hart
moet wijken de duisterste nacht.
 
En ... ragfijn geweven, als purper‑satijn
omfloerst reeds de herfst veld en bos
Nieuw mag ik beleven, dicht bij U te zijn.
De deur van Uw goedheid staat los.
Straks breekt 't zonnigst licht met een gouden gebaar
door zilveren nevels, zo teder, zo waar.
Hoe prijs ik Heer Jezus Uw scheppende kracht,
door God in de hemel bedacht!
 
Straks worden de bomen geschud in de wind
en ijzige koude rukt aan.
Dan kom ik bij U schuilen, Uw bloedeigen kind.
'k Mag het woord van Uw liefde verstaan:
Als winterse vlagen de bladeren velt,
ontwaar ik reeds de knopjes. U hebt ze geteld.
Steeds nieuw vloeit er leven uit eeuwige bron.
U bent het .... die de dood overwon.