Levend en wonend
op het stukje grond
omrasterd met een hek
neem ik een stukje aarde

welbeschouwd
van geen waarde
desalniettemin
me toebedeeld

waar meer dan dertig jaar
zich heeft afgespeeld
als zandkorrels gleden
ze door mijn handen

open behoedzaam mijn vingers
laat alles allengs glijden
kale bomen bieden me
zicht op vrij

het nieuwe jaar
doet zich gelden
omarmt mijn zicht
en mijn zicht
omarmt mij
het Goddelijke transparante
dichtbij…