Het waterland

De brandende zon 
daalt neer over het moeras.
Warme tinten spelen 
met licht en duisternis.

Berken en vennen...
alles snakt naar water.
De zomer was droog,
de heide dor,
het moeras zo uitgeput...

De berken treuren.
De eerste gele, bruine 
bladeren dwarrelen
naar beneden...
te vlug, te vroeg...

De kikkerpoel is verdwenen.
De pluimpjes van een paar
dode kuikens vliegen 
in het rond.
In de verte huilt een hond.

En dan vallen er een paar
schuchtere regendruppels.
Ze schitteren als duizend
parels op het gras.
Ze verfrissen er 
de laatste bramen.
En de regen valt...

Bij het nieuwe ochtendgloren
verdrinkt het moeras weer
in het water.
Een zwaan heft fier 
de ranke hals en 
watervogels stijgen op 
uit het riet.

Ziet, Heer, hoe water 
weer leven geeft!
Dank U, Heer!
Mogen wij er zorg voor dragen.