koesteren

zon overgoten
ligt de tuin
kleurrijk te pronken
een zachte bries
brengt bloem en blad
zachtjes in beweging
doet boomblad ritselen
 
en samen
fluisteren ze woordloos
over uw majesteit
creativiteit
en liefde waarmee U
alles bedacht
hen maakte
 
en zelf . . .
genietend van de zon
en tuin
in al haar kleuren
laat ik me koesteren
door U
te midden van al wat U maakte