Lieve mol

Op het grasveld zie ik bergen
bulten zand, hier heel dichtbij
en ook onder onze tegels
werd gegraven, dat was jij.

Mol je werkte alle dagen
maakte gangen en groef door
het terras van onze buren
dat wordt nooit meer als ervoor.

Ja je graaft geduldig verder
bent je van geen kwaad bewust
gratis ploeg jij onze tuinen
en je gunt jezelf geen rust.

Zo ontstond hier veel gekeuvel
over gaten voor een deur
en alweer verscheen een heuvel
hallo mol, beken je kleur?

Mol het is een zeker weten
dat ook jij Gods schepping bent
net zoals die grote reiger
die de vijvertjes verkent.

Aan het einde van jouw tunnels
schijnt Gods schitterende licht
blijf dus lopen en ook graven
houd je blik op ‘t eind gericht..

maar, als jij zo door blijft draven
stamp ik toch wat tunnels dicht.
Sorry mol!