Zo stil aan het water
met soms wat wind,
wat eendengesnater
ouders met een kind.

Elke dag zit ik hier
kijk dan om mij heen,
zie dan mens en dier
ik ben hier nooit alleen.

Zo denk ik dan aan God,
wat zal Hij van ons denken?
Te vaak wordt met Hem gespot
zonder er echt bij na te denken.

Hier aan het water
zet ik mijn hart open
voor nu en voor later
God zal nooit voorbij lopen.

Zet ook je hart open
dan word je weer kind,
ga je aan Zijn hand lopen
en voel je die Hemelse wind.

Gelukkig ga ik naar huis
want ik ben niet alleen,
mijn hart is nu een thuis
voor God, ja, voor iedereen.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment