dromerig wacht ik
en verdwijn in het geluid
van tikkende druppels
beleef hun zachtheid op mijn huid

verbaas me in het gezicht
dat vuil en stof wegspoelt
ben weer het zorgeloze kind
dat weet wat spetteren bedoelt

gooi mijn armen in de lucht
en lach met natte wangen
wil elke zilveren spat
in mijn open handen vangen

de dierbare herinnering
van rennen door de plassen
geven me een nieuwe kans
mijn leven schoon te wassen

en het 'moment' te pakken
om te genieten, even bevrijd,
want voor alles onder de hemel
is er een seizoen en een tijd

( Prediker 3 )
inge klumper