Starend naar de wolken

O wolken drijvend over water
O luchten in de avondzon
wat weet ge van nu en later
van het hart dat is gewond

van het wachten op de morgen
van de dood die keer op keer begint
waar hoop op leven is verborgen
wat weet ge, wolken, lucht en wind

Zo ik versta dat verre kusten
bedoeld zijn om eens uit te rusten
zo gaat mijn weg door wind en weer

door wolkenluchten meegenomen
zie ik de tranen van mijn Heer
er is een toekomst zonder dromen.