't Vergeet-Mij-nietje

't Stond zomaar aan het water
tussen het gele riet
Het zette mij aan 't denken
al sprak het zelf niet.

't Stond zomaar aan het water
en in mij rees een lied
van zuivere akkoorden
al zong het zelf niet.

't Stond zomaar aan het water
tussen het gele riet
't was of het wilde zeggen,
vergeet, vergeet Mij niet.

't Stond zomaar aan het water
'k zag daar vol liefde aan
hoe God mij door zo'n bloempje
Zijn woorden liet verstaan.

Toen, zomaar aan het water
-'k werd door Hem zelf geleid-
heb ik daar in de stilte
een lied aan God gewijd.

Want, zomaar aan het water
zong heel mijn  hart verblijd:
Ik zal U nooit vergeten
tot in de eeuwigheid.