in de rust van 't bos lopen
we, een vlinder fladdert mee,
schudt haar vleugels open
sierlijk, frele, licht, gedwee

strijkt ze neer op een blad
het is alsof ze luistert
naar 'k zou niet weten wat,
maar het maakt dat je fluistert

met ontzag voor haar pracht
die ze opheft voor mijn oog
trilt ze in haar stille kracht,
dartelt verder naar omhoog

spelenderwijs leert ze mij,
dit kleine scheppingswonder:
"geniet, leef en wees vrij,
 want ook jij bent bijzonder"