Was

Woestheid bewoonde de aarde
Een warboel was de wereld
Met duisternis als hoogste
goed

Totdat God Zijn aangezicht
wendde naar de oervloed
en liet oplichten over
het Niets

Hij de wateren apart nam
En scheidde van het land
dat Hij schiep

Zodat de aarde een plek
werd om te bewonen en
te bewerken

Door mensen die God
met Zijn machtige
adem en stem
tot aanzijn riep

En de Eeuwige zag en sprak
aan het einde van Zijn zesde
en laatste Scheppingsdag
met een glimlach

Dat alles wat Hij
gemaakt had
zeer goed
was