Witte tulpen, roze hyacinten

Witte tulpen, roze hyacinten
oogstrelende lentetinten

na een lange wintersleur

sublimiteit van kleur en geur.

Lieve lenteboden
die een bevroren hart ontdooien
onder naakte bomen
ontwaken frisse dromen
dat de dood maar even slaapt
en de kiem van het leven blijvend waakt.

In het land van sneeuw en ijs herboren
lijkt uw blankheid zo volkomen
zuiver zijn uw kelken als 't communiekleed
waar alleen een kinderhart is aan besteed.
Roze klokjes van hyacinten zijdezacht
heerlijk geurend als een milde zomernacht.

Witte tulpen, roze hyacinten
'k mocht u ooit als zielenruiker binden
als een maagdelijk gevoel
houdt gij mijn hart in jongen bloei.

En al zijn voorjaarsstorm en regen
uw lieve bloemen niet genegen
- voor mij een ware zegen -
zij dragen niet de doornen
die me steken!