Een oude Mokummer

Wilt u nog een keertje zingen
"aan de voet van die ouwe Wester"
laat uw Jordaan weer klinken
geef uw lied voor mij ten beste

vandaag heb ik geen inspiratie,
in zijn ogen spiegelt zijn verdriet,
nee, zuster ik heb de bibberatie
naar zingen staat mijn hoofd nu niet

ik ga even naast hem zitten
neem zijn oude handen vast
binnensmonds hoor ik hem vitten
zijn gerimpelde gezicht verstrakt

vanuit mijn hart roep ik tot God
help hem Heer, ik bereik hem niet,
trek hem ook vandaag weer uit het slop
geef hem terug zijn lievelingslied

hij ontspant, timide is er het begin
in zijn ogen blinkt een stille traan
dan haalt hij diep adem en hij zingt,
samen lopen we even door zijn Jordaan

(Mokummer = Amsterdammer; de bibberatie = de zenuwen)