het land van Misverstanden

In ‘het land van Misverstanden’
treft de ander altijd schuld,
zijn verbroken vriendschapsbanden,
tegenspraak  wordt niet geduld.
Niemand zal er spijt betuigen
d’ eigen mening staat voorop
Niemand zal als eerste buigen
ieder heeft een stijve kop.

In het ‘land van Misverstanden’
is er steeds ‘gehakketak’
Toegeven dat is een schande,
als je toegeeft ben je zwak.
Want de ander is begonnen
en die moet maar door het slijk
Dat jij fout zit is verzonnen,
want alleen jij hebt gelijk.
 
In ‘het land van Misverstanden’
wordt geen ruzie bijgelegd,
zijn geen uitgestoken handen
want jij hebt niks fout gezegd.
“t Spijt me’ zal je daar niet horen
dat wordt door geen mens gezegd.
Voor je ’t weet heb je verloren,
dus je rug die houd je recht.

In ‘het land van Misverstanden’
doet  het leven altijd pijn
Wil je daar niet in belanden
moet je soms de kleinste zijn.
Leer de kunst van het ‘vergeven’
zoals God ons heeft geleerd
Want naast ‘t goede in ons leven
doen we zelf heel veel verkeerd.