Ik voel me vaak zo onbeduidend klein
tegenover al het leed en het verdriet
zonder woorden herken ik jouw gevecht
want ook ik ontliep mijn portie niet

ik ga met je mee, een mijl of twee,
maar moet je uiteindelijk verlaten
in mijn hart leeft voor jou de bede
dat onze Heer je verder moge dragen

in de donkere uren van je eenzaamheid
waarin niemand je nog volgen kan
als je worstelt met Hem en met jezelf
is er toch maar Een die altijd blijven zal

in gedachten keer ik huiswaarts
met jouw strijd nog op mijn netvlies
naast ons loopt de Zaligmaker
stil smeek ik dat ook jij Hem ziet