Omzien naar elkaar

Bloemen strooien - welbekend
op de kist,
als jij er niet meer bent.
Maar dit gebaar komt vaak te laat.
Voorbij - voorbij! - De kans vergaat.
Er is zoveel verscholen leed
dat niemand ziet, dat niemand weet
van mensen, eenzaam, om ons heen
vaak onbegrepen en alleen.
Hoe moeizaam, tobbend in verdriet.
Het lijkt, dat niemand het ooit ziet.
Of toch... ? Als God ons inspireert
en ‘k heb mij tot Zijn licht gekeerd
dan strooi ‘k een bloem
op ‘s naasten pad.
dan strijk ik enkele rimpels glad.
Dan laat ‘k een woord
van liefde horen.
Dan is er deze dag
iets nieuws geboren.