daar zit ik
in de stilte
van mijn kamer
met in gedachten
hoe God spreekt
door alle eeuwen

lezend hoe God
aan simon petrus
duidelijk maakt
dat geen mensenkind
verwerpelijk is voor Hem
hoe anders ook

tot driemaal toe
zakt in een visioen
een tafellaken vol met
vreemde viervoeters
en rare vogels
rein en onrein
vlak voor hem neer
met het verzoek
er van te eten

ook tegen mij
zegt U
dat deze woorden
spreken voor nu
bestemd zijn
voor het leven van vandaag
en diep van binnen
onderken ik plotseling
mijn gedachten en denkbeelden
over anderen om mij heen

Heer uw nabijheid
legt bloot
mijn diepste hartsgeheimen
zet mij op uw spoor
van barmhartigheid
met elk-ander

vul mij
met volheid van uw Geest
bekleed mij
met uw kracht
herschep mijn diepste wezen
van dag tot dag
door uw aanwezigheid in mij

Naar Luc.10, Joh.15;3-4, 2Cor.4:16