Gun mij de tijd

Misschien denkt u wel
in uw diep verdriet,
wanneer u dit
gebroken leven ziet:
mijn God,
nu even niet,
niet U en
al die mensen
steeds maar
om mij heen,
laat mij maar even
helemaal alleen,
gun mij de tijd,
gun mij de strijd
wanneer de
tranen stromen,
om in de stilte
van de tijd
op adem en
tot rust te komen,
een hand
op mijn schouder,
een arm
om mij heen,
een blik
die mij draagt,
dat is waar in stilte
mijn hart
nu om vraagt.