We vallen stil,
verdriet vult
hart en ogen,
zo machteloos,
verslagen,
biddend, vragend,
heen en weer geslingerd
tussen vrees en hoop.
Dit kind van U,
ze heeft zo veel geleden,
het is zo moeilijk
om haar te zien gaan.
Hoe kan een mens
anders dan in een bede
zo’n zware storm
van leed doorstaan?
Alleen in overgave
aan U in stil gebed
hopende op Uw kracht,
Uw medeleven,
vertrouwend wachtend
op wat U dit kind
om wie U zoveel geeft
na deze storm zult geven.
-