Donderbuien van genade

Donderbuien van genade.
Flitsend licht op hete aarde.
De adem wordt weer uitgeblazen
bij het frisse regenrazen.

Even was het niet te harden.
Maar de bui scheurt alle doem in flarden.
Benauwdheid verandert nu in lucht.
Ik ben verwonderd en ik zucht.

Uw Geest werkt soms door donderslagen.
Uw schichten lichten in mijn vragen.
En de koele wind is als medicijn
na de broeierige zonneschijn.

Donderbuien van genade
doen mij verlangen naar de Vader.
Het is alsof ik dan na de stort
weer opnieuw geboren word.