Je kunt niet meer verlangen
je krijgt zelfs niets meer gepland
je zit in je eigen val gevangen
en wel aan de duistere kant

je ziet mensen rondom je bewegen
deelt hun vreugde en leed niet meer
je bent de drijfveer kwijt van 't leven
en op den duur wil je nergens nog heen

dan maar een bezoek aan de dokter
ofschoon hij 't al vaak heeft uitgelegd
je moet jezelf leren t' onspannen
toch hecht je geen geloof aan wat hij zegt

hij wil dat je tijd voor relaxatie gaat nemen
hij ziet het werk niet dat op je wacht
je kunt de duur van 't werk niet onderbreken
terwijl je baas hogere prestaties verwacht

tot je noodgewongen rust moet nemen
dan moet het ook zonder jou gaan
al ben je bang dat je wordt afgeschreven
erger wordt het nog zonder 'n vaste baan

op een dag kom je voorbij 'n stille kerk
je denkt 'k zal toch maar 'n kaars ontsteken
je kijkt eerst rond of niemand het merkt
en intussen is Hij met jou al aan 't spreken

kniel rustig neer en vraagt 't aan Mijn vader
zonder troost laat hij niemand hier gaan
laaf je aan de Bron van 't levende Water
en nieuwe energie zal alle stress verslaan
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment