Al is de levenslast zo zwaar als lood;
al roepen we tot Hem in grote nood
om kracht en bijstand, om de last te dragen,
dan lijkt het of de hemel is gesloten.
Al sta je kloppend, bónkend aan de deur,
verwachtend dat de hemel openscheurt.
(Hij heeft toch nooit een bidder afgestoten?)
En tóch - houd tóch zijn liefde in gedachten.
Breng alles wat je vasthoudt maar bij Hem,
al hóór je niet zijn liefdevolle stem.
Nu zwijgt Hij nog, maar blijf zijn hulp verwachten
******
Nu zwijgt Hij nog, maar nóóit zal Hij verachten
wie zich geheel aan Hem heeft vastgeklemd.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.