Dal van smarten

Lopend door het dal van smarten
kijk ik bevend om mij heen
hier liggen zij die zijn verworpen
zo verlaten, heel alleen.

Is het een droom of ben ik wakker
fantasie, realiteit
ik heb het onlangs nog gelezen
nam voor dit hoofdstuk extra tijd.

Dat Jezus zachtjes binnenliep
in dat dal van menselijk leed
Hij sloeg Zijn armen om die schouders
die een ieder zo vermeed.

Hij wilde troost en hoop verspreiden
de lucht in't dal was opgeklaard
er was geen rouw meer en geen klagen
want Jezus had hen aangeraakt.

Ooit was ik net als al die mensen
hopend dat Hij komen zou
maar Jezus trad reeds bij mij binnen
verdreef mijn innerlijke kou.

Nu loop ik weer door't dal van smarten
er wordt gelachen en gedanst
geen reden is er voor beklag meer
want Jezus heeft Zich hier verschanst!