Die geboeid door het leven gaan

Somber is je blik
je zucht en kijkt naar buiten
het is buiten koud en grijs
de regen tikt tegen de ruiten
het is hier geen paradijs

Weer een dag
weer hetzelfde
weer dat verstikkende gevoel
weer een duistere dag vol angsten
wie zal mij bevrijden van dat gevoel

je staat op
en loopt heen en weer
je bent als een gekooide
je wilt niet meer
het heeft geen zin meer om te leven
je bent depressief

waarom
je weet het niet
je hebt het opeens gekregen
die verstikkende angsten
voor het leven

zou er voor mij nog hoop
zijn of niet
misschien had die vrouw gelijk
toen ze zei
als je bidt dan word je bevrijd

geloven moet je ondanks alles
ook als je denkt dat het niet gaat
Jezus bevrijdt een ieder
die geboeid door het leven gaat