Het was een moeilijke periode
met veel vragen aan mijn Heer,
maar door de kaartjes en
mailtjes merkte ik steeds weer.
Dat men met mij  meeleefde
ook in mijn tegenspoed,
maar dan deden de woorden:
“ik zal voor je bidden" mij goed.
 
Terwijl ik aan het schilderen
was op die morgen,
kwam de postbode een
geschreven brief bezorgen.
Een brief geschreven
door een vriendin,
met gewone dagelijkse
onderwerpen erin.
 
Maar deze brief raakte
het diepste van mijn ziel,
zodat vele tranen
op deze brief viel.
Een brief die je
even laat weten,
dat je vriendin je
niet is vergeten.
 
Hierin zie ik ook een
knipoog van mijn Heer,
 dit doet Hij dan
iedere keer weer.
Mijn kind ik wil je
even laten weten,
dat Ik jou niet
ben vergeten.
 
Samen met jou en je
vrienden om je heen,
slaan we ons 
door deze periode heen.
Blijf maar op mij
vertrouwen in dit leven,
Ik zal jou er de
kracht voor geven