en blaast geniepig in mijn oor: "Je bent alleen.
Die anderen zijn thuis met hun gezinnen
of gaan er met een feestdag heen."
"Vroeger is voor goed, voor goed voorbij.
Voor jou alleen herinneringen.
Vroeger, ja, toen was het leven blij.
Je hoeft dat heus niet te verdringen."
Zo blaast die wind mij om de oren;
hij snerpt guur, maakt alles zuur.
Bij mij komt opzien van te voren;
zo'n feestdag... lijkt een muur.
Maar ga ik bidden voor dat feest,
dan ga ik and're woorden horen;
in 't hart spreekt dan de ware Geest:
"Kijk naar de toekomst, kijk naar voren." *
En als die feestdag aanbreekt bij mij thuis,
dan ben ik echt niet meer alleen.
Geborgenheid en rust zijn in mijn huis;
de warmte van Christus om mij heen.
Een nieuwe dankbaarheid voor eigen leven,
zoals Gods wil dat nu heeft ingericht.
Dat hele kostbare aan mij gegeven;
Gods Geest, die hart en woning zacht verlicht.