Wij ontkomen door het oog van de naald,
op weg vergiftigd door zijn verkeerde denken.
Alleen zo een misvatting behaagt
diegenen in hun duisternis,
en voelen wij ons meer dan belaagd.

Het hersenspinsel zoekt zijn kroost,
bedenk al wat godsdienst heeft geoogst
en wat onze voorouders zich hebben getroost,
maar zonder vrijheid worden wij geloosd.

Het verraad spreekt boekdelen;
maar wij spreken Zijn taal als zovele,
die met erbarmen en goedschiks willen leven,
God kan een ieder toch Zijn juiste visie geven?

Dus geen dronkenschap in het uitzichtloze denken,
alleen verlichting in het kwadraat
kan ons ware vrede schenken;
een beter geestelijk ontwaken is wel zo gewenst;
laat daar geen misvatting over bestaan,
en geen godslastering begaan.

Michael C. M. Jepkes


Dit gedicht is geschreven n.a.v. "God als misvatting" dat is gepubliceerd en waarvoor reclame wordt gemaakt op het themakanaal Het Gesprek. Ik vond het een noodzaak om hierover een gedicht te schrijven, omdat God wordt ontkend in alle toonaarden en door het slijk wordt gehaald.
Ik wil daarmee het voor God opnemen.

U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment