Ons leven is gelijk een bron
vol innerlijke krachten,
zich vormend als een sterke stroom
van duizenden gedachten,
die maken ons tot wat we zijn:
een vriend van werelds leven
of iemand die het kinderhart
aan God, Zijn Heer wil geven.
Zo is aan ons de keus waarheen
de smalle weg zal leiden.
Wendt zich de stroom naar ’n kalme zee
van rimp'loze getijden?
En laat ons hart de liefde zien,
waartoe we zijn verkoren,
ontspringt er binnenin de lust
het eed'le te behoren?
Ons leven zal een bronwel zijn
waar dorstigen zich laven,
een vloed die eenmaal uitmondt in
de toegezegde haven.
Zo welt zij met bewogenheid,
bevloeiend die versagen.
Zo wil zij op haar zachte stroom
vermoeiden met zich dragen.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.