Gods armen

Er gaan zoveel woorden verloren,
soms raken ze kant noch wal.
Ze worden in luchtleeg geboren
en stuiteren weg als een bal.

Er zijn zoveel pijnen gebleven,
soms dwalen ze eenzaam nog rond.
En wat er nog van is in leven;
'Een litteken of een diepe wond.'

Herinneringen gaan soms vervagen.
Ze dwalen als vliegen in mist
Toch steeds komen pijnen en vragen,
de vragen waarom men niet wist..

Één zekerheid dwaalt door het weten;
'De droom van Gods hand in de tijd.
Zijn woord is niet van vergeten.
De droom van Zijn liefde niet kwijt.

Gebleven Gods armen van hopen.
De Geest die nog waait in de wind.
De vurige vlam van nog hopen
aan Vaders arm als Zijn eigen kind.