hoor ik telkens weer die zucht.
Kind, laat mij je nu toch leiden,
Jij hoeft dit keer niet te strijden.
In de gouden zonneschijn,
vloeit weg alle angst en pijn.
Zijn warmte doet je bevangen,
en brengt een vurig verlangen.
Ook in de zwaarste stormen,
blijft Hij ons steeds weer vormen.
Al slaat de hagel op je neer,
je bent het veiligst bij de Heer.
Niets houdt je nu nog tegen,
door de leiding van Zijn zegen.
Als je dat toch mag ervaren,
mag je je in rijkdom scharen.
