Voor al de zekerheid
Waarmee mijn ouders leefden
De goede oude tijd
De tijd waarin het weten
't Geloven overtrof
Vasthoudend, soms verbeten
Gods huis, een open hof
Maar dan alleen voor al diegenen
Die stevig bij elkaar gekropen
Veilig in hun herberg schenen
't Gevaar van buiten toch ontlopen
Maar nu....? Mogen we het zelf ontdekken
Met veel verleiding om ons heen
Die valse hoop, verwachting wekken
Waar moet je nu met zorgen heen?
En toch....? Na alles wat je ziet en vindt
Kom je telkens thuis bij Hem
De God van einde en begin
Hij kent je en Hij hoort je stem
Hij zal je liefdevol omarmen
In al je twijfel en verdriet
Hij wil je troosten en verwarmen
Hij, die Zijn kind nog nooit verliet
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.