Het schip moet varen

Gods Woord dat is het draagvlak van ons leven.
Het geeft ons leven die stabiliteit,
die ons dit ene raakvlak slechts kan geven,
omdat het draagt tot in der eeuwigheid.
Het is een Woord, met vreugd en kracht geladen.
Een wonderwoord, van hemels makelij.
Het inspireert ons tot geloof en daden:
‘Vaar af, mijn schip, ons deert geen averij.’
 
In rustig water, veilig, doch besloten,
Zo liggen daar de scheepjes, op een rij.
“O, wie wil varen? Kom, stuur dan je boten,
naar dieper water... en vertrouw op Mij.”
Zo spreekt de Heer: “Kom, aarzel niet mijn kinderen,
kom overwin je vrees en kleingeloof.
Het woeligst water kan je zelfs niet hinderen,
Ik draag je immers over elke kloof.”
 
God spreekt: “Mijn kind’ren, wees toch sterk en moedig,
en durf het aan.... Mijn Geest werkt toch door jou?
Sta in Mijn glorie --- rijk en overvloedig,
schenk Ik Mijn sterkte. Ik blijf je immers trouw?
Door u wil Ik mijn kracht realiseren,
Mijn liefde, ja, heel Mijn verlossingswerk.
Vertrouw op Mij en blijf vertrouwen leren.
Kom, vaar nu af, --- Ik houd je scheepje sterk!”
 
God spreekt vandaag om ons te stimuleren,
veel meer nog in Zijn kracht te staan.
Zo het onstuimig water te trotseren,
wanneer wij door een dieper bedding gaan.
Hij spoort ons aan, om ons te laten dragen,
op ‘t draagvlak van Zijn goddelijk Woord.
Op de uitdaging: het met Zijn Woord te wagen,
werp ‘k al mijn angst en vrezen overboord.