Kompas

Het kompas van mijn hart
Wordt zo dikwijls verward
Door de aantrekkingskracht van de aarde
Ga ik af op dat blinken; mijn schip zal verzinken
t Is van nul en generlei waarde.
 
Wees toch zelf, trouwe God
Het kompas van mijn lot
Laat mijn oog en mijn hart enkel staren
Op de God van mijn leven; dan zal het niet beven
Slechts dan kan ik  veilig varen
 
Heb ik zo het gezicht
Naar Jezus gericht
Wordt naald van 't kompas niet verbogen
Alleen dan koerst mijn schip langs rots en langs klip
Dan heb ik de haven voor ogen

O mocht dan de naald van t kompas maar blijven hangen
Trillend, zinderend van verlangen te leven zo dicht bij Hem
Hier op aard reeds te zijn door Zijn dierbare liefde gevangen
En straks binnen, eeuwig binnen in t nieuwe Jeruzalem!