Jouw stappen gaan reeds moeizaam
je zucht en bent verlangend,
je weet je hebt in ’t leven
je langste tijd gehad,
je uitzicht wordt belemmerd
door een waas over je ogen,
je hoort niet meer de woorden
maar je koestert nog een schat,

Je koestert nog de woorden
gesproken door de Vader,
vertrouwt nog op de Heiland
die jou door diepten bracht,
je draagt het als iets kostbaars
een schat van grote waarde,
Gods woorden eens gesproken
verliezen nooit hun kracht.

Jouw krachten worden minder
maar God blijft jou bewaken,
je legt nog steeds jouw handen
in Zijn trouwe Vaderhand,
standvastig blijf jij roepen
al word jij aangevallen,
door mensen in hun ongeloof
jij gaat naar ’t Vaderland.

Jij loopt de weg in’t leven
al gaat het nu soms moeilijk,
jouw ouderdom belemmert
jouw tempo elke dag,
maar krachtig zijn jouw woorden
en sterk is jouw vertrouwen,
je laat je niet ontmoedigen
want de Vader is jouw kracht.

Psalm 92:14-16
Geplant in het huis des HEREN groeien zij in de voorhoven van onze God;
zij zullen in de ouderdom nog vrucht dragen, fris en groen zullen zij zijn; om te verkondigen, dat de HERE waarachtig is, mijn rots, in wie geen onrecht is.