Ik liep jaren met een masker voor,
en liep zo maar door,
maar nu kan ik dat niet meer,
help me toch o Heer.
 
Mag bij U komen met mijn verdriet,
Heere, ik weet het soms niet,
tranen lopen soms over mijn wangen,
U zult ze in Uw zakdoek opvangen.
 
Ik weet dat U alles ziet,
eigenlijk wil ik dit altijd niet,
dan doe ik weer mijn masker voor,
maar daar prikt U meteen door.
 
Diep van binnen vind ik het fijn,
dat ik een kind van U mag zijn,
iemand die naar mij omziet,
en Hij vergeet mij niet.