Niet alleen de zondag

Als de aard zich van het zonlicht draait
En de nacht daarop haar duister zaait
De dieren naar hun schuilplaats keren
Dan was dat een dag des Heren.
 
Knielend aan mijn sponde
Belijd ik er mijn zonde
Waar wij elkander kusten
Om weer wel te rusten
Denk ik telkenkere
Dit was een dag des Heren.
 
Wil de Heer ons dan bewaken
Tot de dag weer zal genaken
De ochtend weer gaat gloren
Een nieuwe dag geboren.
De vogels uit de veren
Dit wordt een dag des Heren.
 
Het leven gaat weer bruisen
De wind doet bomen ruisen
De zee haar tij laat keren
Alweer een dag des Heren.
 
De aarde wentelt zich in ´t volle licht
En toont haar lieflijk aangezicht
Zij geeft ons meer dan wat zij neemt
Hoe ook de mens van haar vervreemdt
Steeds voltrekt zich weer het wonder
De zon komt op en gaat weer onder
Achter bergen, zeeën, meren
Elke dag een dag des Heren
 
Als droefheid, ziekte mij niet mijden
De dag mij niet meer kan verblijden
Het leven uitzichtloos en donker lijkt
Uit niets meer Gode`s liefde blijkt
Mij alles schijnt te deren
Dan nog geloof ik dat ook deze dag
Er een is van de Here.                                                                                           
 

2010