We wensen een mooi jaar, maar geloven
dat 't lot ons niet gunstig gezind zal zijn.
We willen het beste, maar verwachten
't ergste, voorzien reeds narigheid en pijn.

Al zal God voorzienigheid beloven,
men zal aan de kant van de twijfel staan.
Men neigt, van allerlei soort gedachten,
meer naar vrees over wat er mis kan gaan.

Doet de meerderheid van de mensheid dit
-de toekomst meer in zwart zien dan in wit-
dan wordt deze gedachtekracht zo zwaar,
dat ze wel moét neervallen hier en daar.

Want gedachten leven, zijn energie,
goede, kwade, gevoed door ook maar wie.
Van gelijke soort stromen naar elkaar,
tot ze uiteindelijk neerslaan, topzwaar.

Met angst en beven tegemoet zien eerst,
doet teniet de 'beste wens' integraal.
Het feit dat er zoveel ellende heerst,
is een graadmeter voor ons allemaal.

De Gever van het Goede kan niet veel,
als 't merendeel verwacht het tegendeel.
God kan* ons denken niet besturen, nee,
maar met wat ons baat, werkt Hij altijd mee.

Houd daarom steeds het Goede voor ogen,
dié centrale zal zich ook eens lozen,
als zij, overvoed, na gestaag pogen,
door de meerderheid eens wordt verkozen.

We kunnen een jaar maken of breken,
enkel door gedachten te doen spreken.
Denk standvastig aan 'n vreugdvol vredig jaar,
dat we Gods Goed beleven met elkaar.


Joh. 14 : 27 ..... laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden.

* Dat zal Hij nooit doen, want Hij gaf de mens vrije keus.

-

Reacties mogelijk gemaakt door CComment