Stormen van geweld trotseren de kusten,
niets lijkt nog bestand tegen die watermacht.
Metershoge golven lijken zich te verlusten,
Laten zien hoe sterk ze zijn in kracht.
 
Zo kan het tekeer gaan in ons leven,
en lijkt het of er geen liefde bestaat.
De kracht van de orkaan blijft ons omgeven.
We zien dat het zo niet goed met ons gaat.
 
Zo wild als de wildste oceanen,
zo ijskoud ook lijkt ons leven soms te zijn.
Wanneer we geen weg weten met onze tranen
Zal er dan ooit een eind komen aan al onze pijn?
 
Zijn er nog veilige kusten voor morgen,
zijn er nog oceanen vol liefde te zien?
Waar kunnen we heen met al onze zorgen,
zal ooit het stormgeweld van ons vlien?
 
Ja, eens zal God zelf de storm doen bedaren.
Hij heeft de macht, naar Hem luistert zelfs de wind.
Met Christus kunnen we alle oceanen bevaren,
Oceanen van liefde die je alleen bij Hem vindt.
 
Bij Hem aan boord mogen we die liefde ontdekken.
Oceanen van liefde spoelen tegen de boeg.
Een liefde die alle pijn en verdriet bedekken,
omdat Gods Zoon onze zonden reeds droeg.
 
Oceanen van liefde, ze omringen ons leven,
Jezus Gods Zoon overspoelt ons er mee.
Alles wat Hij eens voor ons heeft gegeven.
Bracht ons geluk, blijdschap en hemelse vree.
 
Op die oceanen van liefde mogen we varen,
ons scheepje zal stranden aan de veilige kust.
Christus zelf zal ons levensscheepje bewaren.
Dan mogen we ingaan in Zijn eeuwige rust.