Pro Vita

Wat ook je pijn mag wezen
je droefheid en je rouw
vergeet niet, Mijn kind
hoeveel ik van je hou'
je weet, de weg die je moet gaan,
ga je niet alleen.
Ik ben altijd om je heen.
Leg je lijden, je strijd, je hulpeloosheid af
in Mijn vastberadenheid
Klamp je vast, in je gemis,
aan de volle waarde
die huist in de geheimenis
van Brood en Wijn;
die de mens bewaren in alle sereniteit
en hem begeleiden naar de belofte
van de eeuwigdurende, heerlijke eeuwigheid.
Blijf niet turen op een onheus spel
dat je misleidt;
als een luchtkasteel opensplijt
en verdwijnt in 't niet.
Geef jezelf af in je verdriet
dan zul je leren bouwen
vanuit vaste grond.
Niet terstond,
maar na de duisternis
komt het dagen,
de vruchten van het gezamenlijk dragen,
de wijsheid in overleg
en nieuwe waarden
om in je hart te dragen
Amen

21.03.1997