Schaduwland

In schaduwland, in schaduwland,
daar zijn de meeste bomen kaal.
De bloemen hangen naar beneden,
bederf en triestheid zijn totaal.

In schaduwland, in schaduwland,
daar zijn de kleuren weg.
De schaduwen zijn lang en eng
en vallen grillig op je weg.

In schaduwland, in schaduwland,
daar zijn de mensen schimmen.
Ze schuifelen aan je voorbij,
komen niet bij je binnen.

In schaduwland, in schaduwland,
ligt angst steeds op de loer.
Klaar om je vast te grijpen,
al lijk je nog zo stoer.

In schaduwland, in schaduwland,
dáár plaatste God een kruis
en daaraan hing Zijn eigen Zoon.
Wie dat gelooft, komt Thuis.

In schaduwland, in schaduwland,
kwam Christus Zélf naar binnen.
Hij overwon en bracht het licht,
daarom kan genezing nu beginnen!

In schaduwland, in schaduwland,
reikt God Zijn Hand naar jou.
Bij Hem is licht en warmte,
vergeving, zorg en trouw.

In schaduwland, in schaduwland,
moet je letten op de Zon.
En reik je naaste ook de hand
en breng hem bij die Bron.

Jolanda Holleman-Kropff

Dit gedicht beschrijft hoe iemand die in een depressie zit de wereld om zich heen beleeft. Ook beschrijf ik dat er een uitweg is, omdat Jezus ook in schaduwland is. Dat geeft hoop: waar schaduw is, is ook altijd Zonlicht. Dat kan niet anders. Daar mogen we ons op richten en dat Licht overwint!!!