Troost

Ik heb nu reeds zoveel dierbaren verloren
Dat ik God danken moet
Voor elke traan die ik vergoot

mijn verdriet het ik pijnlijk leren versmoren
Bij elke afscheidsgroet
Ik leefde nog, zij waren dood

Jullie zouden mij hier nu niet zitten toehoren
Had er ooit een lijkstoet
Mij toen al in de kist geloot

Het zou een troost moeten wezen dit te horen
Maar 'k heb teveel geboet
Alleen is die droefheid te groot

En toch is het een gunst te zijn uitverkoren
De dood onder één hoed
En 't hart dat huilt, bloedend en rood