Aarde weerkaatst het licht onder ’t raam
weerspiegelende gloed uit mijn kamer
alsof de aarde alle pijn in haar begraven
verontschuldigend terug wil geven
voel ik kou van hen die in de aarde bleven
alleen kan warmen in kamers van mijn hart
zie ook glans van koude witheid stijgen
in de matte nachtelijke schijn
maagdelijk reinheid gehuld in wit satijn
handen opgeheven naar de hemel
waar voor hen eeuwig warm zal zijn.
weerspiegelende gloed uit mijn kamer
alsof de aarde alle pijn in haar begraven
verontschuldigend terug wil geven
voel ik kou van hen die in de aarde bleven
alleen kan warmen in kamers van mijn hart
zie ook glans van koude witheid stijgen
in de matte nachtelijke schijn
maagdelijk reinheid gehuld in wit satijn
handen opgeheven naar de hemel
waar voor hen eeuwig warm zal zijn.
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.