Ben vaak jaloers op mensen die zo sterk staan in hun geloof.
Ik hoor ze praten zonder twijfel of terughoudendheid.
Getuigen van Jezus en de liefde die God ons belooft.
Vaak voel ik dan weer die eenzaamheid.

Waarom heb ik toch die twijfel en ben ik zo week.
Verlang naar die zekerheid te geloven in God.
Kon ik maar getuigen van iets wat mij aanspreekt.
Die overheersende twijfel is dat dan mijn lot?

Pak dan toch weer de bijbel en weet dat God mij begrijpt.
Hij waakt over mijn twijfels en kent mijn gevoel.
Weet dat Hij de tijd ook voor mij rijpt.
Wil zo graag voor Hem leven en richten op zijn doel.