aan uitgestoken handen
en harten die spontaan
in vuur en vlam ontbranden.
Kijk maar eens om je heen
en luister naar de velen,
die graag hun stil verdriet
en zorgen met je delen.
't Getheoretiseer
is schrikbaar toegenomen,
maar wie is gist'ren nog
aan zeeg'nen toegekomen?
Een hand op iemands hoofd,
een arm om schouders leggen
en dan een troostend woord
in alle eenvoud zeggen.
Wat is het schoon om ons
door God te laten leiden
en de vermoeide mens
van lasten te bevrijden,
de taal die Jezus sprak
in 'n groet te laten horen
en met een lief'lijk woord
het duister te doorboren!
We moeten iets, dat is
vereist om door te leven.
Laat ons de liefde Gods
met gulle handen geven.
Als wij niets doen, dan zal
wellicht een steen gaan spreken.
Vandaag is het de dag
met and'ren brood te breken!
U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.