Hoe vaak lag ik op mijn knieën
op zoek naar U in mijn verdriet
Hoe vaak ging ik kopje onder
zocht en zocht maar vond U niet.

Hoe vaak heb ik U geroepen
‘Heer, waar bent U? Zie mij aan!’
Hoe vaak had ik na het bidden
het gevoel dat ik alleen moest gaan?

Maar ergens diep van binnen wist ik
‘ik voel het zo, maar zo is het niet
Iemand is er die mij draagt en
Hij is het die naar mij ziet’

Wat mij troost, dat is Uw Woord, Heer,
al eeuwenlang zo actueel
U ziet om naar ons op aarde
Heer, dit geschenk is haast te veel...