Vol weemoed of hoopvol?

Voorheen, toen alles anders was
de lucht nog helder blauw
genoten wij van 't groene gras
en van de ochtenddauw
toen waarde er geen covid rond
die tijd was zo speciaal
toen zag je in de morgenstond
nog goud, dat was normaal.

En zelfs nu alles anders lijkt
het leven donker, grauw
het gras verdort, de mens bezwijkt
het maakt ons soms zo lauw
ook nu geeft God een plaatsbewijs
belooft ons hemels goud
Zijn hulp op onze levensreis
de kracht Gods tot behoud.

We reizen nu de toekomst in
ondanks dat kille grijs
de trein vertrekt, we hebben zin
op weg naar 't Paradijs
want Morgen volgt de nieuwe dag
we worden blij begroet
gaan zonder weemoed, met een lach
Hem hoopvol tegemoet!