Dat is het meest beladen woord,
hoe vaak heeft God het al gehoord,
gedragen door de tijden:
de schreeuw uit bitter lijden,
wanneer de aarde schudt en beeft,
de mens geen zinnig antwoord heeft,
de wereld wreed is ingestort,
het veilig huis een kerkhof wordt,
een vloedgolf man en vrouw en kind
met nietsontziende kracht verslindt,
wanneer vanuit de diepste nood
dit laatste woord klinkt voor de dood,
wanneer het hart gebroken is
omdat de liefste niet meer is,
waar in het duister van de nacht
de mens als vee wordt afgeslacht,
de hongerende uitgeteerd
zich vragend naar de hemel keert,

tranen vloeien in de morgen.
Bent U. Heer, voor ons verborgen?
Hoor toch ons roepen in de nacht,
beantwoord onze bange klacht.

Weet je het niet, heb je het niet gehoord?
Ik ben een eeuwig God, trouw aan mijn Woord,
Ik geef vermoeiden nieuwe kracht,
mijn last is licht, mijn juk is zacht,
van dood en graf zal Ik bevrijden,
niets zal je van Mij kunnen scheiden,
jouw leven is bij Mij geborgen,
Ik draag je naar de nieuwe morgen,
Ik ben jouw eeuwig perspectief
en weet, mijn kind, Ik heb je lief.