Wat ooit in bloei stond…

Wat ooit, zó mooi in bloei stond
Is verworden tot een dorre struik
Wat ooit, in vuur en vlam stond
Het is al bijna gedoofd en ver uit
 
Wat jou ooit enorm inspireerde
Je ziel toen vulde met Zijn kracht
Het is weg, daar iets jou bezeerde
En hebt ’t nooit bij Hém gebracht
 
Wat geloof én vertrouwen gaf
Dat heb je geheel afgezworen
Iets stal het van je, nam het af
Tracht Zijn stem wéér te horen
 
Wat ooit, zó mooi in bloei stond
Kan heus opnieuw gaan stralen
Want wat je ooit in Christus vond
Ga dit toch weer bij Hem halen!