vlokken wit en licht
dwarrelen naar beneden
op zich hebben ze geen gewicht
maar samen vormen ze een deken

de straat, het huis en ook 't dak
nemen de vlokken in bezit
wat gister zwart of rood nog was
is nu geheel gekleed in wit

zo is het ook met onze schuld
die als scharlaken ons bekleedde
door Zijn offer, dat onze schuld omhult,
zijn ze wit als sneeuw, vergeven en vergeten


U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment