Zijn licht en liefde

Zwaar drukt het juk van de realiteit,
wat, kort geleden nog, gewoon nog kon,
wordt, gek genoeg, geslingerd op de bon,
wat norm was, is nu geen normaliteit.

Toch schijnt het allen een eterniteit,
wacht men verlangend op de zomerzon,
op blauwe lucht tot aan de horizon,
die, als vanouds, versterkt vitaliteit.

Beloften als een 'gunst' vooruitgeschoven,
-waar 't nooit van komt- zijn regel, regelmaat,
'een hapje lucht', 't valt haast niet te geloven,

maar Hij die onze hartenklop verstaat,
vertroost ons :'Tegenslag komt hij te boven,
die in Mijn licht en liefde staat en gaat'.


n.a.v. een nieuwsbericht : "Terrassen mogen (waarschijnlijk) weer open".